خبرگزاری «حوزه»، اشاره؛ چندسالی در دانشگاه، مهندسی مکانیک و الکترونیک خواند اما دلش جای دیگری بود؛ جایی که عاشقانه و به دور از اسم و رسم های دنیوی با عشق و علاقه باید دل سپرد به قال الباقر(ع) و قال الصادق(ع).حجت الاسلام بهاءالدین اسکندری البته در کنار دروس حوزوی به یکی دیگر از علائقش که زبان و ادبیات فارسی هم بود، پرداخت و سنگر دانشگاه را ترک نگفت تا این که بالاخره موفق به دریافت مدرک دکترا در این رشته شد.

او در حال حاضر عضو انجمن قلم حوزه علمیه قم و نیز مدیر گروه آموزش زبان فارسی مدرسه علمیه المهدی (عج) وابسته به جامعة المصطفی العالمیه است.

بیستم فروردین ماه سالروز شهادت سید مرتضی آوینی که به حق از سوی رهبر معظم انقلاب «سید شهیدان اهل قلم» نامیده شد، بهانه ای فراهم آورد تا با وی از فعالیت های قلمی اش سراغ بگیریم و نظراتش درباره این عرصه در حوزه های علمیه را جویا شویم و در ضمن ، یادی هم کنیم از شهید آوینی.

برای شروع به بحث، اندکی درباره آثار و کتب خود صحبت کنید.

تاکنون به لطف الهی از بنده چندین کتاب به چاپ رسیده و چند کتاب نیز در نوبت چاپ قرار دارد و اما از کتاب های منتشر شده، یک کتاب تالیفی است با عنوان "بیت الغزل معرفت" که شرح گزیده ای از اشعار حافظ است. همچنین کتاب مجموعه داستانی است با عنوان "دست و نگاه و تفنگ"

عنوان کتاب دیگر "مهارت در نوشتن " است و با توجه به این که در جامعه المصطفی هم هستم، تالیف بعدی "درسنامه معرفت " می باشد که این کتاب برای طلاب غیرایرانی و در راستای تقویت معرفت و ارایه بینش دینی و عرفانی به آن ها نگاشته شده ، همچنین دو کتاب دیگر از بنده چاپ شده تحت عنوان خواندن 1  و 2 که این ها هم برای طلاب غیرایرانی می باشد.

همچنین چند کتاب نیز در دست تالیف دارم که از جمله رمانی است با نام " گذشت" که در آن به رویکرد آموزشی برای طلاب غیر ایرانی نیز توجه شده ، همچنین از کتب دیگر می توان به "شعر انقلاب و ادب پایداری "، ترجمه "البدیع اثر ابن معتز "، "شرح مثنوی مولوی" و نیز کتاب معارف 1 که از سوی نهاد رهبری و دانشگاه معارف سفارش شده ، اشاره کرد.

با توجه به این که در ایام عروج سید شهیدان اهل قلم ، شهید آوینی قرار داریم، به نظر شما چه چیزی باعث ماندگاری آوینی در عرصه قلم و هنر ایران اسلامی شد؟

به نظر من ، مهم ترین کاری که این شهید بزرگوار انجام داد این بود که تمام  هنر و استعداد و توان خود را چه در عرصه نوشتاری و روزنامه نگاری و چه در زمینه ساخت فیلم مستند و نقد فیلم، در مسیر خدمت به آرمان های انقلاب و رساندن پیام امام و شهدا به کار گرفت و به خصوص زندگی خود را وقف انتقال پیام اصیل دفاع مقدس به عموم مردم به ویژه نسل جوان کرد.

به همین خاطر هم بود که رهبر فرزانه انقلاب به حق و به درستی به ایشان لقب سید شهیدان اهل قلم داد.

به عنوان یک نویسنده و محقق حوزوی، چه توصیه ای برای توانمندسازی طلاب جوانی که مستعد و علاقه مند به فعالیت در عرصه های قلمی هستند، دارید؟

 به هر حال حوزه های علمیه و نهاد مقدس روحانیت اصلی ترین مدافع اسلام  و نظام اسلامی به شمار می روند اما باید توجه داشته باشیم که نباید توجیه گر کاستی ها و ضعف ها باشیم چرا که در این صورت فاصله حوزه با مردم زیاد می شود.

بلکه مهم ترین کار این است که در دفاع از نظام باید مکمل باشیم به تعبیر مرحوم حجت الاسلام علی صفایی حایری ، تخریب جنایت و تکمیل رسالت ماست.

امروز تکمیل بسیار مهم و کلیدی است و حوزویان باید بلندگوی دردها و مشکلات مردم و انعکاس دهنده کاستی ها باشند البته نه با زبان ضد انقلاب و کسانی که در پی تخریب هستند ، بلکه مشفقانه و دلسوزانه در منابر و یا در کتب و نوشته های خود و دیگر عرصه ها در این باره فعال باشند.

در این صورت است که مردم نیز بیش از پیش با حوزه، همدل و همزبان می شوند چرا که عموم مردم حرف های خوب و منطقی و دلسوزانه را می پذیرند و با آن مشکلی ندارند.

ببینید امروز نه فقط در جامعه ما که در جهان ، درد مردم عدالت است و حوزه باید با کتب و آثار خود در این وادی قدم های جدی تری بردارد و برای تحقق عدالت طرح داشته باشد.

تعهد و تخصص در عرصه نویسندگی آن هم برای یک فرد حوزوی، چگونه توأمان حاصل می شود؟

طلاب و فضلای حوزه که علاقه مند به فعالیت در عرصه نویسندگی هستند باید ضمن آن که دارای تعهد دینی و انقلابی هستند، تخصص لازم را نیز پیدا کنند و بتوانند با آثار پرمحتوا، نبض مخاطب را در اختیار بگیرند ، ضمن آن که با کتاب و آثار برتر دنیا ارتباط داشته و آن ها را بخوانند.

در حوزه علمیه می بایست بسترها و زمینه هایی وجود داشته باشد که طلبه را وادار به مطالعه و نوشتن کند. صدالبته در این راستا داشتن استعداد و علاقه شرط اول است اما باید پشتکار نیز داشت.

اساساً در عرصه قلم و نویسندگی ، هنر در استفاده از قالب های جذاب یک بحث است و توجه کافی به محتوای اثر بحث دیگر که در صورت وجود تعهد و تخصص در کنار هم این دو عرصه تحقق می یابد.

در زمینه محتوا ما نیاز به یک بازبینی در عرصه تبلیغ و ارایه معارف دینی داریم؛ کسی که اصول و فقه می خواند و این ها هم بسیار واجب و لازم است، اما مهارت نوشتن نیز باید داشته باشد. به عبارت دیگر، برای تاثیرگذاری بر نسل امروز نیاز است که قلم هنرمندانه باشد و بتواند با مخاطب خود ارتباط لازم را برقرار کند.

در لابلای صحبتان اشاره به ضرورت مطالعه کتاب های قوی و اثرگذار داشتید، خود شما آثار کدام نویسندگان را پیشنهاد می کنید؟

برای ارتقای مهارت نوشتاری به خصوص در رابطه با طلاب جوان و این که در عرصه قلم موفق باشند، بالطبع نیاز به مطالعه کتب سطح اول ایران و جهان احساس می شود.

آنچه مهم است این که باید با قلم افراد صاحب سبک در جهان از جمله نویسندگان روس و فرانسه و برخی آمریکایی ها آشنا شد و نباید ترسید از این که آثار بیگانگان و غربی ها را مطالعه کنیم.

در داخل کشور در زمینه داستان نویسی شخصی همچون محمود دولت آبادی گرچه زمینه هایی دینی در آثارش نیست اما صاحب سبک است و قلم بسیار قوی دارد یا افرادی چون محمد علی اسلامی ندوشن و استاد زرین کوب.

از نویسندگان نسل جدید و متعهد نیز می توانم به آثار رضا امیرخانی، رمان نویس مطرح ، همچنین مصطفی مستور و ... اشاره کنم که مطالعه آثار این افراد نیز برای طلاب جوان می تواند بسیار مفید باشد.

البته ما در خود بدنه حوزه علمیه، نویسندگان خوبی داشته و داریم که از آن جمله مرحوم استاد علی صفایی حایری معروف به عین صاد و نیز استاد جواد محدثی است، ضمن آن که بزرگانی چون آیت الله العظمی جوادی آملی قلم بسیار فخیم و پخته ای دارند که سطح آن بسیار بالاست.